Geçen yıl Gezi Parkı için Türkiye’nin dört bir yanında sokağa çıkanlar kendi içlerinde belki bin bir rengi barındıran, hiç de homojen olmayan topluluklardı ama bir şey onları birleştiriyordu: Onlar şu veya bu biçimde AK Parti iktidarına ‘Artık yeter’ diyorlardı.
O zamandan beri yazıyorum, bu insanları birleştiren bir başka ortak nokta şuydu: Oy vermeye kendilerini mecbur hissediyor bile olsalar muhalefet partilerinin kendilerini temsil ettiğini de düşünmüyorlardı. Gezi Parkı’nda sokağa çıkan insanlar şimdi acaba Ekmeleddin İhsanoğlu’nun aday gösterilmesi hakkında ne düşünüyor? Yerel seçimde Mustafa Sarıgül’ün
aday yapılması için ne düşünmüşlerdi? ‘Tatava yapma, bas geç’ denecek bir konu daha mı? Muhalefetin temsil sorunu bu seçimden sonra daha da büyüyecek; cumhurbaşkanı seçiminden sonra korkarım daha fazla sayıda insan çareyi sokağa
çıkmakta bulacak.