Mısır’la ilgili yapılan başından beri ülke çıkarına aykırıydı zaten ve yapılanın ahlaki ilkeyle olan bağı o kadar kuvvetli de değildi. Türkiye açısından doğru ve ahlaklı olan, körü körüne İhvan’ı desteklemek değil; Mısır halkını desteklemek, Mısır’ın yeniden demokrasiye dönmesini sağlamaya çalışmaktı. Bunu da Sisi ile ilişkileri keserek değil aksine Sisi ile ilişkiyi sürdürerek yapabilirdi Türkiye. Ama yapmadı.
Şimdi Esad’la görüşmeye, yeniden eskisi gibi yakın dost olunmasa bile birlikte iş yapılmaya çalışılıyor. Nedir o birlikte yapılacak işler? İki temel şey var: 1. Esad’ın Suriyelileri geri alması; 2. PKK/YPG’yi sıkıştırması.
Türkiye’deki ve başka ülkelerdeki Suriyelileri ülkeden kovan bizzat Esad’ken, o göçmenler neden geri dönsün? Esad kaç kere geri dönün çağrısı yaptı, kimse dönmedi. Çünkü; 1. Ülkede çatışmalı ortam tamamen bitmiş değil; 2. Geri döneceklerin başına ne geleceği belli değil; 3. Ortada bir ‘Suriye ekonomisi’ olmadığı için dönenlerin nasıl hayatta kalacağı belli değil.
Tayyip Erdoğan Esad’la görüşüp hangi ilave güvenceleri alacak da göçmenlere dönüş yolu açılacak? Onları zorla yollayacaksak o görüşmeyi beklemeye ne gerek var?