Bir: Biri bu partinin üstüne birkaç kez vurmalı ya da biri kalkıp partinin düğmesini kapatıp yeniden açmalı.
İki: Ya köklerine dönüp iyice bir Kemalist olmalı… Ya da kökleriyle hesaplaşıp adam gibi bir sosyal demokrat parti olmalı… Mutlaka bir şey olmalı yani.
Üç: Muharrem mi, Mustafa mı, Umut mu? Bilemem gayri… Ama biri gelmeli, bir değişiklik olmalı, bir deneme yapılmalı.
Dört: Dimyat’a pirince gidilmeli… Evdeki bulgurdan olmak göze alınmalı.
Beş: “Bizim oy yüzde 25 abi… Ağzımızla kuş tutsak zırnık geçemeyiz yüzde 25’i” anlayışına bin tekme atılmalı. “Yüzde 100’dür bizim potansiyel tabanımız” diyecek bir özgüven oluşmalı.
Altı: Bir hırs gelmeli bu partiye… Yüzde 40’lara yükselme hırsı… Yüzde 40’lık kükremeler falan.
Yedi: Yapamayan gitmeli, yapacak olan gelmeli… Gelen yapamazsa gitmeli, yapacak olan gelmeli… Ve bu böyle devam etmeli… Bunun yüzde 25’e takılıp kalmaktan çok daha iyi bir yöntem olduğu bilinmeli.