Türkiye’yi iç savaşın eşiğine getiren PKK değil, AK Parti hükümetidir.
Bu cümleyi, PKK’yı koruyup kollamak için sarf etmiyorum. Terör örgütünün zaten niyeti belli.
Fakat, 1 Kasım seçimlerinde, vatandaş, yeniden barış süreci başlayabilir umuduyla AK Parti’ye oy verdi. Huzur ve güvenlik istiyordu. 1 Kasım’dan sonra, kan, gözyaşı, baskı ve zulmün en kötüsüyle karşılaştılar.
Her ölüm, her acı, Silopi’yle, Cizre’yle, Diyarbakır’la aradaki mesafeyi daha da açıyor; bizi birbirimizden uzaklaştırıyor. Bu yaralar kolay kolay onarılabilir mi?
Bir de, “Dokunulmazlıkları kaldıralım” diye, yangına körükle gidenler var.