Hindistan’ın kadın milli futbol takımında bir dönem forma giyen, şimdilerde ise kuryelik yapan 24 yaşındaki Poulami Adhikari, hikayesini anlattı.
Kalküta şehrinde insanların günlük hayatlarıyla ilgili videolar hazırlayan sosyal hizmetler görevlisi Atindra Chakraborty’nin, Hindistan’ın en büyük yemek teslimat uygulamasında bisikletli kuryelik yapan Adhikari’yle yaptığı kısa sohbet sosyal medyada ‘viral’ oldu.
Bir zamanlar Hindistan’ın 16 yaş altı kadın futbol takımında oynayıp, ülkesini uluslararası turnuvalarda temsil eden Adhikari’nin ‘futbol kariyerini bırakarak yemek teslimatına başlamasının nedeni’ en çok merak edilenler arasındaydı.
Adhikari, hikayesini BBC‘ye anlattı.
Tanrı’nın çocuğu
Düşük gelirli insanların yaşadığı bir mahallede büyüyen Adhikari’ye ‘Tanrı’nın çocuğu’ diyorlardı. Annesi, o henüz iki aylıkken ölünce, teyzesi tarafından büyütülen Adhikari’nin babası da yarı zamanlı taksi şoförüydü ve ekonomik sıkıntı yaşıyorlardı.
Yedi yaşındayken mahalledeki erkek çocuklarının futbol oynadığını fark edip, onlara katılan Adhikari, şort giyiyordu ve oyun arkadaşları onun erkek olduğunu düşünmüştü: “Ancak benim kız olduğumu öğrendiklerinde aileleri beni saha yetkililerine ve sonra da teyzeme şikayet etmeye başladı. ‘Bir kız nasıl şort giyip erkeklerle futbol oynar’ dediler.”
Adhikari çok mutsuz olduğunu, her gün ağlayarak eve döndüğünü; çünkü oynamayı çok istediğini söylüyor. Teyzesi onun hayalini gerçekleştirmek için bir yol buldu ve kurs ayarladı.
12 yaşında milli takıma seçildi
Adhikari sonunda yerel futbol antrenörü Anita Sarkar’ın rehberliğinde Kalküta’nın futbol ligindeki bir takımda oynamaya başladı. Henüz 12 yaşındayken Hindistan’ın 16 yaş altı milli takımına seçildi: “Benim için Hindistan milli takım forması giymek, ülkemi böylesine genç bir yaşta temsil etmek kariyerimin en iyi dönemiydi. Formayı ilk kez giydiğimde, mutluluktan tüylerim diken diken olmuştu.”
Maç başına yaklaşık 100 dolar ödeme alan Adhikari için zorluklar baş gösteriyordu: “Ailemin ekonomik durumu nedeniyle hiçbir zaman olması gerektiği gibi futbol malzemeleri alamadık ya da günde üç öğün düzgün yemek yiyemedik.”
Ailesinin gelire ihtiyacı vardı, Adhikari artık ev halkına yardım etmeliydi. Ve böylece futbolu bıraktı.
Şimdi saat 01:00’e kadar çalışan Adhikari’nin antrenman yapmak için zamanı ve gücü yok. İki vardiyada 15 saatten fazla çalışarak günde 300 rupi yani yaklaşık 3,60 dolar kazanabilen Adhikari, “Eğer günde 8-10 saat çalışacağım düzgün bir iş bulursam üç dört saat futbola ayırabilirim” diyor.
Video viral olduktan sonra Adhikari’ye evinden 40 km uzakta bir yerden antrenörlük teklifi geldi ancak teklif edilen para şuan kuryelikten daha azdı.
Tekrar profesyonel futbol oynamayı uman Adhikari, kadın sporlarına ülkesinde, hatta dünyada yeterince önem verilmediğini söylüyor: “Hindistan’da kadın ve erkek futbolunu kıyaslarsak çoğu kişi kadın futbolunu önemsemiyor ve izlemiyor. Bu krikette de öyle, diğer sporlarda da. Dışarıda benim gibi zorluk çeken pek çok Poulami var.”