Yargıtay, velayet davalarında çocuğun görüşünün alınmasını, hükmün buna önem verilerek belirlenmesini kararlaştırdı.
İHA’nın haberine göre sekiz yaşında Efe adında çocukları bulunan çift, şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanmak için aile mahkemesine başvurdu.
Mahkeme çifti boşarken çocuğun velayetini babaya verdi ancak anne, çocuğun velayetini almak için dava açtı. Çift, dava sürecinde karşılıklı olarak ithamlarda bulundu. Dava reddedildi. Bunun üzerine karar Yargıtay 2’nci Hukuk Dairesi’ne temyiz edildi.
Daire, kararı bozarak çocuğun da görüşününü alınması, görüşün değerlendirilmesi ve sonuca göre karar verilmesini istedi. Yerel mahkeme kararında direnince dosya bu kez Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na gitti.
Kurul da daire gibi velayet davalarında önmeli olanın çocuğun üstün yararı olduğunu belirterek kararın çocuğun da görüşünün alınarak verilmesine hükmetti.
Sınır ‘idrak çağı’
Kararda şu ifadeler kullanıldı: “İdrak çağında olan müşterek çocuğun uzmanlar tarafından alınan beyanında hem annesi hem de babası ile olmak istediğini ifade ettiği, herhangi bir tercihte bulunmadığı belirtilmiştir. Küçüğün kendi arzu ve isteklerini belirleyebilecek, bunları ifade edebilecek olgunlukta olduğu, bu nedenle çocuğun beyanlarının dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. Kaldı ki, dava tarihinden itibaren küçüğün yaşadığı veya yaşamak istediği ortamı değerlendirmesine imkan verecek, dolayısıyla velayeti konusunda görüşünün alınmasını gerektirecek ölçüde uzun süre geçtiği de görülmektedir.
Açıklanan nedenlerle mahkemece yapılacak iş; yeterli idrak gücüne sahip olduğu kabul edilen çocuğa, kendisini doğrudan ilgilendiren velayet konusunda danışılarak, görüşünü gerekçeleriyle birlikte ifade etme olanağının sağlanması; ifade edeceği bu görüşün, çocuğun kendi çıkarına ters düşmediği takdirde, buna önem verilerek sonucuna göre bir karar verilmesi olmalıdır. O halde, aynı hususlara işaret eden ve Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Yargıtay 2’nci Hukuk Dairesi’nin bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.”