Dün Merkez Bankasının enflasyon raporu sunumu vardı. Başkanın kameralar karşında söylediklerini duyunca uygulanan para politikasının ne olduğu konusunda kafalar netleşti: “Ne yaptığımızı biz de bilmiyoruz ama inşallah iyi bir sonuç çıkar” politikası.
Enflasyon tahminini yükseltirken faiz indiren, dünya artan enflasyon ile uğraşıyor, sermaye hareketleri gelişmekte olan ülkelerin aleyhine işliyor, herkes ya faiz artırıyor ya da faiz artırma arifesinde dedikten sonra biz faizleri son iki ayda toplam 300 baz puan indirdik diyebiliyor.
“Kurlar ile faiz indirimi arasında bir ilişki yok” beyanının ardından, uzun uzun faizlerin indirilmesi ile birlikte cari açık sorununun ortadan kalkacağı (çünkü kurlar yükseliyor), bunun da nihayetinde kurların bir yerde “durulmasına” neden olacağı ve bu olduğunda da enflasyonun zaten düşmeye başlayacağını anlatan bir “politika yaklaşımına” ne diyebiliriz ki? Üstelik bu hedefe ulaşmada “küresel tedarik zincirlerinin yeniden kurulacak” olması ve bundan bize büyük fırsatlar çıkacağını düşündükleri de anlaşılıyor. Çok satacağız, az tüketeceğiz ve sonunda zengin olacağız.
Ne diyelim, insanın hayalleri olmasa bu hayat çekilir mi? Merkez Bankası da bir hayal kuruyor.