Artan hayat pahalılığı nedeniyle, geçim gittikçe zorlaşmakta. Özellikle sabit geliri olanlar fiyat artışları karşısında her gün daha çok zorlanmakta, temel ihtiyaçlarını bile karşılayamamakta. Sabit gelirliler arasında en zor durumda olan grup ise emeklilerimiz. Mayıs ayından beri 7 bin 500 lira olan “en düşük” emekli aylığında herhangi bir değişiklik yapılmadı. Bu dönemde birikimli enflasyon yüzde 35 olmasına rağmen emekli aylıklarında tek kuruş artış alamayanlar büyük bir beklenti içine girdi ve aylıklarının iyileştirilmesini beklemeye başladı.
Aradan 6 aya yakın zaman geçmesine rağmen emekli aylıkları değişmeyen bu gruba “Cumhuriyet’in Yüzüncü Yılı” nedeniyle, bir defaya mahsus, 5 bin lira “ikramiye” verileceği duyuruldu. Aylıklarında kalıcı iyileştirme olmadığı için hayal kırıklığına uğrayanlar, “hiç yoktan iyidir” diyerek bu paranın ödenmesini beklediler.
İlk açıklamalarda bu ikramiyelerden sadece çalışmayan emeklilerin yararlanacağı duyuruldu. Aldığı aylık ev kirasını bile karşılamaya yetmediği için çalışmak zorunda kalan, temel ihtiyaçlarını karşılayabilmek için ek gelir yaratmak durumunda olanlara yönelik iktidarın bu ayrımcı tutumu hakkaniyetle bağdaşmamakta.
İkramiyelerin ödeme tarihi gelip çattığında bundan yararlanamayacak olanların kapsamının iktidar tarafından nasıl genişletildiğine de tanıklık ettik.