Demokrasiler temiz değildir; kabul.
Ama demokrasiler kirlerin de açığa çıkması, hiç değilse sorgulanmasına dair bir hukuk ve ahlak sayesinde de ayakta kalır.
İnsani felaketleri şiddetlendiren her devlet eylemi, ister gizli olsun, ister çok gizli… Başta Meclis, yargı ve gazetecilik konusudur her zaman.
Sansür, oto-sansüre zorlama, baskı ve tehdit, ‘hainlik, casusluk’ gibi muğlak, genelleyici suçlamalar kısa vadede hüküm sürenlerin işine yarasa da, uzun vadede sadece günah, ayıp ve kir biriktirir.
Dayanamaz, taşar bir gün!