Batı ile çatıştıktan sonra Rusya’ya yönelme siyasetinin sınırlarına ulaşmış bulunuyoruz. Türkiye, karşı ağırlıkları olmaksızın tek başına Rusya ile karşı karşıya kalmanın risklerini sınamak bakımından göz açıcı bir tecrübe yaşıyor. Kuzey komşumuz ile ilişkilerin daha dengeli bir şekilde yürütülmesi gereği üzerinde giderek güçlenen bir konsensustan söz edilebilir.
Ve bugün Türkiye İdlib’de yaşadığı ve Rusya kaynaklı olan sıkıntılar karşısında destek için Batı’nın kapısını çalıyor, NATO’dan yardım istiyor.
Olması gereken, dış politikanın bu tür sert geçişlere savrulmadan yürütülmesidir.