Demokrasimiz hiç büyümüyor, o yüzden de hep çocukluk hastalıklarından mustarip oluyor…
Ne kendi ülkemizin ne de insanlığın tecrübelerinden yararlanabiliyoruz; dönüp dolaşıp aynı yere geliyoruz her zaman…
Çok kompleks tartışmalar yaptığımızı zannettiğimiz çoğu zaman sadece demokrasinin A,B,C’sini tartışıyoruz aslında. Tartıştıklarımız dönüp dolaşıp kuvvetler ayrılığına, hukuk devletine, temel insan haklarına geliyor…
Çocukluk hastalıklarından bir türlü kurtulamayan Türkiye’de, sınırsız bir iktidar arayışını bize “ileri demokrasi” diye sunmaya çalışıyorlar…
Bu ülke ne kendi tecrübesinden ne de insanlığın tecrübelerinden bir şeyler öğrensin istiyorlar; her rüyamızın sonuna bir canavar koyuyorlar…