Ekonomiden hukuka, dış politikadan siyasal sistemdeki tıkanmaya kadar bir dizi önemli ve can yakıcı problemimiz var ama en telafi edilmezi, kaybı en büyük boşluk yaratanı hiç şüphesiz eğitimdir. Eğitimde eksiklik, yetersizlik, kopuş veya zamanın ruhundan uzaklaşma, bir ülkenin yerine koymakta en çok zorlanacağı şeylerdir. Çoğu kez de o eksikler yerine konulamaz. Eğitim eksikliği toplam kaliteyi düşürür, ülkeye değer kaybettirir ve en basit anlatımla refah/zenginlik kaybına yol açar.
Vaka sayısı, aşı sayısı, hastane binasıyla övünürken “Neden eğitime en uzun süre ara veren ülke olduk?” sorusu can yakıcıdır. Bu birincilik bütün istatistiklerden daha önemlidir.
Bilmiyorum bu meseleyi dert eden var mı? Yoksa, tercih yine bir veya birkaç dönemin eğitimsiz geçmesini fırsat ve bahane olarak görmekten yana mı olacak?
