Bütün dünyanın duyarlılık gösterdiği ve en fazla duyarlılığı göstermesi gereken ülke olarak Türkiye’nin ise kulağının üzerine yattığı Uygur Türkleri meselesinin sessizlikle kapanması mümkün değildir. Çin rejimi sürekli gelişen ve teknolojik destekle büyüyen zulme devam ederek zaten kapatmıyor. Dünya da itirazını yükselterek bu konuyu kapatmıyor. İki arada başı önde gezinen Türkiye ne kadar sessiz ve dolayısıyla Çin’e yakın kalmaya devam etse de gerçek değişmiyor.
İslam dünyasının acınası halinden umut yoktur. Büyük çoğunluğu Çin’e boyun eğmiştir. Ama bizdeki duyarsızlık, tepkisizlik her açıdan cevaba ve izaha muhtaç bir tutumdur. Bırakın sert tepkiyi, hükümetten, Cumhurbaşkanı’ndan, Dışişleri Bakanlığı’ndan sıradan bir memnuniyetsizlik cümlesi dahi duyulamaması gariptir. Neden, ne için veya neyin beklentisi için Çin’e ses çıkarılamadığını anlamamız gerekiyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan gibi bu tür konularda tavrı, tarzı, tepkisi bilinen bir liderin Uygur Türkleri/Müslümanları bahsinde sessiz kalması asla anlaşılır değildir.