Eskiden siyasi ve adi suçlular diye başlıca iki klasman vardı. Adi tutuklu ve hükümlüler de kendi içlerinde ikiye ayrılırdı. Mafya babaları, kabadayılar ve uyuşturucu baronları ile sıradan yurttaşlar aynı suçu işleseler de farklı muameleye tabi olurlardı.
Misal, siyasi tutuklular sık sık hücre cezası, gazete ve kitaptan mahrum bırakılma gibi cezalara maruz kalırken mafya babaları, baronlar ve kabadayılar istediği materyalleri içeri sokabiliyor, ev gibi döşedikleri koğuşlarında hizmetlerine bakan adam bile tutabiliyordu.
Bu durum mevcut düzende daha da pekişmiştir. İçeride istediği düzeni kurmaları yetmezmiş gibi her seferinde açık ya da örtülü af kanunları sırf onlar özgürlüğüne kavuşsun diye çıkarılır. Çıkınca da şükranlarını iletmek için soluğu iktidarın küçük ortağı MHP’nin genel merkezinde alırlar.