Türkiye hiçbir dönemde dış politika anlamında böylesine bir çaresizliğe mahkum ve mecbur kalmamıştı.
Şu günlerde çaresizliğin de sınırlarına dayanan Türk dış politikası, bu ülkeyi seven herkesi derinden yaralayan bir karamsarlık tablosuna dönüşmüş bulunuyor. Mesela bütün dünyanın duyarlılık gösterdiği Uygur meselesinde Türkiye’nin sessizliğe gömülmesi… Çin rejiminin her geçen gün büyüyen zulmü karşısında dünya itiraz etmeye devam ediyor ama Türkiye’deki siyasi iktidarın, izahı mümkün olmayan bir umursamazlıkla zulümler karşısında sessizliğini sürdürmesi hepimizin başını öne eğdiriyor.
Bu sessizlik bir bedel ödeme midir? Bilmediğimiz neler oluyor ki, Cumhur İttifakı’na mensup hiçbir yetkili çıkıp rejimin Uygurlara uyguladığı zulme dair tek kelime edemiyor?
Talihsizliğe bakın ki ne AK Parti, ne de MHP bu kez de Perinçek’in patronuna yönelik tek bir cümle kurmaya bile cesaret edemediler… keşke biriniz de çıkıp “Eyyy Çin…” diyerek yarım bir cümlecik kurmayı deneyebilseydiniz.
