7 Haziran seçimlerinde göstermelik barış müzakerelerinden beklenen başkanlığın yolu açılmayınca, siyasal iktidarın sistematik şiddetten medet umduğu kanlı bir döneme girdik.
Şimdi iktidar bu ‘medet arayışını’ sınır ötesine de sarkıtarak, rejimi siyasal İslam maskeli Türk usulü faşizme dönüştürme çabasıyla ülkeyi kanlı bir ölüm makinesine çevirdi.
Gözünü ölüm bürümüş bir anlayış, kendi kişisel ikbali için bunca yaşamın silinip gitmesini, akılların almayacağı ve vicdanların algılayamayacağı patolojik bir soğukkanlılıkla kışkırtıp duruyor.
Bunların açıkça ifade edilmesi de siyasal vahşetle beraber sürati artan Goebbels’leşme yöntemiyle engelleniyor.
Aşırı eziklik, doymak bilmeyen bir açgözlülük, ülkeyi topyekûn esir almaya kalkışan siyasal çıldırma, özellikle medyayı Goebbels’leştirme çabalarını tırmandırdıkça tırmandırıyor.
Artık neredeyse her söyledikleri yalan.
Ankara’da 4 ayda iki korkunç saldırıda 130’a yakın insan ölüyor, iktidarla medyası bu ölümleri nasıl ‘siyasi bir avantaja’ döndürürüz derdinde.