Milyonlarca oy alan bir anamuhalefet partisinin liderinin şu anda Türkiye’ye her koldan mücadele başlatmış bir ülkede Can Dündar ağzıyla konuşması bir meseledir. Ama asıl mesele, bu konuşmaların iktidar çevresi ve sosyolojisi dışında, tepki çekmiyor, normalleşmiş oluşudur.
Orta ve üst sınıflardaki eşitlenme ciddi bir öfke yaratmış durumda. Bunun için de bir restorasyondan daha azına razı olmayacak, bunun için de herkesle ittifak yapabilecek patetik bir ruh halidir söz konusu olan.
Keşke her şey Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın söylemi veya hükümetin bazı tercihleri ile kısıtlı olsaydı. Ama durum daha karmaşık ve epeyce de psikolojik. Ve bu zaafı Türkiye ile mücadeleye giren güçler çok iyi kullanıyorlar.