Türkiye tarihi bir demografik fırsat eşiğinde olmasına rağmen dünya liginde geriledikçe geriliyor. Oysa bizim bu fırsat yıllarında sınıf atlamamız gerekiyordu.
Çok yakında yaşlı ve fakir bir ülke olarak kalacağız. İstesek bile ilerleyecek gücümüz kalmayacak.
Genç nüfus (0-14 yaş) oranımız 2000 yılında %29,8’den 2010 yılında %25,6’ya düşüyor. Ve 2020 yılında genç nüfus oranımız artık %22,8’e gerilemiştir. Bunun yerine yaşlı nüfus (65+ yaş üstü) oranımız 2000 yılında %5,7’den 2020 yılında %9,5’e yükselmiştir.
Nüfus trenini kaçırıyoruz. Hem de feci şekilde.
Bu tablodan çok ama çok korkmamız gerekiyor. İlerleyen yıllarda acısını çok çekeceğiz.