Ülkemiz içeriden içeriye bir çöküş durumunda. Kurumlar çöküyor, kurallar işlemiyor, liyakatsiz kadrolarla devlet çarkları kilitleniyor.
Milletten toplanan para verimsiz harcanıyor, verilen taahhütler verimsiz…
Ama asıl verimsizlik genel toplumsal hayatımızda yaşanıyor. Pozitif bilimden kopuş, okumanın değersizleştirilmesi, taban sınıf ile yönetim hakimiyeti vs vs…
Kısaca korkuyorum. Hem de çok korkuyorum. Ekonomik krizden değil, toplumsal ve kurumsal çöküşten korkuyorum.
Yarınlara yönelik umutların çöktüğü bir ülkede gençlere ne diyeceğimizi hiç bilmiyorum. Evlatlarımızı kendi bağnazlığımıza hapsediyoruz ya, en fazla buna üzülüyorum.