Dünya nüfusunun yüzde 20’sinden fazlası, yani 1.6 milyar insan günde 3.65 doların altında kazanıyor ve sofralarına yeterli yiyecek koymaktan aciz kalıyor. UNDP’nin tahminlerine göre, geçtiğimiz yıl 25 yoksul ülke kamu gelirlerinin yüzde 20’sinden çoğunu borç servislerine ayırmak zorunda kaldı.
Aslında dünyadaki aşırı yoksulluğun üstesinden gelmenin maliyeti o kadar da yüksek değil. Hatta UNDP’ye göre çok düşük. Son dönemde yoksullar ordusuna eklenen 165 milyon kişiden, geliri günde 2,15 dolardan düşükleri yoksulluk sınırının üzerine taşımanın maliyeti sadece 3.45 milyar dolar. Bu faturayı 3.65 doların üzerine çıkarmak 14.24 milyar dolara, 6.85 doların üzeri için ise 24.44 milyar dolara yükseliyor.
Peki son kriz öncesinde de zaten yoksulluğun pençesinde bulunanları da katarsak, yoksulluğa karşı mücadelenin maliyeti ne oluyor? Dünyada geliri 2.15 doların altında hiç kimse kalmaması için 182.72 milyar dolar, yani dünya üretiminin yüzde 0.11’ini harcamak yeterli. Bu sınırı 3.65 dolara yükseltince maliyet 915.5 milyar dolara, 6.85 dolara çıkarınca da 4.661,2 milyar dolara ulaşıyor. Düşünün dünya lüks harcamalardan, israftan, debdebeden biraz kıssa, dünya üretiminin 2017 fiyatlarıyla yüzde 2.81’i bir maliyetle mutlak yoksulluk sorunun üstesinden gelecek.