Mazlumun hakkını kimselere yedirmeyen bir geleneğimiz vardır bizlerin.
Dünyanın neresinden bir ah sesi gelse ateş düşer evlerimize.
Sokağa çıkar katili ararız.
Katilin eşkâlinde “çekik gözlü” bir robot resmi olması yeterli olmuş harekete geçmemize.
Bizim gözlerimiz hiç yanılmaz.
Biz mazlumun hakkını yedirmeyiz bu topraklarda arkadaş.
Hesabını soracağımız masumlara pusu kurarız mütemadiyen.
Delikanlı çocuklarız biz.
Dünya bunu böyle bilsin…