Seçmenler arasında kararsızların sayısı artıyor olsa da muhalefete gitme eğilimi gösterse bile ortada bir isim bile yoksa neden gitsin o tarafa? Bu siyasetin özellikle Türkiye’de en temel ilkelerinden biridir. Ancak yıllar boyu siyaset üretmek yerine Erdoğan düşmanlığı siperine yatanların böyle bir kaygısı olduğunu artık düşünmüyoruz.
Mesela ekonomiye dair bir plan varsa bu planın da en basitinden bir muhtemel faili olması gerekir. Yoksa inandırıcı olmasını kimse beklemez. İşte bu nedenle uzun yıllardır muhalefet vatandaş nezdinde bir arpa boyu yol gidemiyor. Tüm siyaseti toplantılardan, masalardan ve dizaynlardan ibaret hale getirdiler.
Ortada gerçek bir lider olmadığı için parti içi veya ittifak içi çekişmelerle günleri geçiyor. O nedenle biz önümüzdeki günlerde çok daha fazla çekişme görebiliriz. Dönüp dolaşıp bütün hikâye aynı noktaya geliyor. Ortada gerçek bir lider olmadığı için bunca şamata çıkıyor.
Bunca şamatanın içinden de güçlü bir aday çıkması imkansıza yakın. Muhalefetin kısır döngüsü budur.
