AKP/CHP koalisyonunun gerçekleşmemesi, henüz Türkiye siyaseti ve sosyolojisinin toplum olmaya yeterince hazır olmadığını, cemaatçi bakış içine hapsolmuşluğu sürdürdüğünü ve kısıtlı işbirliğinden ziyade kısıtsız çatışmayı daha rahat içselleştirdiğini gösteriyor.
Kabahati herhangi bir yana yıkmakla kurtulabileceğimiz bir durum değil bu… Hep söylendiği üzere Türkiye’nin iki zıt geleneğinin, devlete niteliğini veren temel yarılmanın karşıt taraflarına düşen kimliksel duruşların muhtemel işbirliğiydi aranan…
Sosyolojik olarak çok zor olduğu açıktı. Duyguların dünyasında neredeyse imkansız hale gelmiş bir uzlaşmaydı.
AKP ile CHP arasında koalisyon aramak bile başlı başına bir sağduyu emaresiydi (…) tarihsel açıdan asıl sonuç, henüz kendi kimliklerimizi aşabilen ve sinerji üretebilen bir olgunlukta olmayışımızdır.
Koalisyonun niçin yapılamadığına dair, karşılıklı pozisyonları ve ‘siyasi pazarlık’ adımlarını veri alarak yapılacak analizler bu ‘kadim’ zaafımızın yanında fazla bir şey ifade etmiyor.