Ülkelerin tarihsel dönüşüm dönemleri bu tablonun ortaya çıkma ihtimalini artırır.
Türkiye de bu türden bir geçiş yaşamakta…
Eğer demokrasi aranıyorsa bunun parlamenter sistem içinden çıkmayacağını görmekte yarar var.
Parlamenter sistem farklılığın bireylerde cisimleştiği, toplumsal olgunluğun yerleştiği ‘barış’ ortamlarında etkindir. Cemaatçi toplumsal yapılarda ve tarihsel/kimliksel kavganın sürdüğü ortamlarda ise demokrasi üretmesi imkânsıza yakındır.
Sonuçta ya kaotik ve istikrarsız fetret dönemleriyle ya da çoğunluk iktidarlarının hem iktidar hem muhalefet tarafından hazmedilme sorunuyla karşı karşıya kalırsınız.
Başkanlık kendi başına demokrasiyi garanti etmiyor… Ama bizim tür ülkelerde parlamenter sistem hiç etmiyor.