İki örnek vereyim;
Bir…Dünyada en kapitalist ülkeden en sosyalist ülkeye kadar, devletlerin sosyal konut politikaları vardır. Düşük gelirli olanlara devlet bu konutları tahsis eder veya ucuza kiralar.
Türkiye’de iktidar yüzde 60 enflasyon varken, kira artışlarını yasayla yüzde 25 artışla sınırladı. Mal sahibinin cebinden aldı. Kiracıya verdi. Bu mülkiyet haklarına aykırıdır. Başkasının cebinden kabadayılık yapmaktır. Doğrusu devletin ya konut tahsis etmesi ya kirası ucuz sosyal konut yaparak ucuza kiraya vermesi veya kira yardımı yapmasıdır.
Oysaki hükümet TOKİ kanalıyla lüks konut yapıyor veya sosyal konut dediklerini de piyasa fiyatı ile satıyor.
İki… Hükümet bütçeden nerdeyse halkın yarısına yardım adı altında seçim amaçlı para dağıtıyor. Gerçekte ise bu paralarla yatırım yapsa, iş yaratsa, para yerine iş dağıtsa halk daha mutlu olur. Ama yapmıyor, çünkü iş bulup çalışan siyasi açıdan bağımsız olur.
Sonuç olarak; Devlet kağıt üstünde halkın ve fakat uygulamada siyasi iktidarın devletidir.
