Olanlara şaşıranlar var halen, ben de onlara hayret ediyorum. “İktidar” denen her neyse, onun uğruna ilkelerinden her tür ödünü verenleri dinliyor, izliyor, görüyorum. Adanın tüm ağaçları bir bir katledilirken susuyorlar, bize de diyorlar ki: “Ses etme, yakında ağaç falan kalmayacak, o zaman ne yapacaklar bakalım!” Son ağaç kesilince ne durumda olunacağından kimse söz etmiyor.
Geniş kesimler tüm bu olanlar karşısında dilsiz, kör, sağır! Sığ siyasal ortamın ayak oyunu karşısında bilgelik çabasında olan kimse ne yapabilir? Elinde sadece kalem olan, söz söyleyen kimseyi bir an önce tecrit etmek için yığınlar uzlaşmıştır. Bencildirler. Herhangi aykırı ses tüm dengeyi (!) altüst eder. O kişi “Günah Keçisi”dir. Zaman geçer, haklı çıkar, yığınlar yine ona döner ve der ki “Niye zamanında görevini yapmadın?”
