CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun Diyarbakır seyahatinde en ilginç toplantı gençlik buluşmasıydı.
Ancak kanaatimce Kılıçdaroğlu’nun yanıtlarından çok, Diyarbakırlı gençlerin düşünceleri, soruları ve eleştirileri daha önemliydi. O kalabalık salonda Diyarbakırlı gençlerin cümlelerinde şunu gördüm:
– Diyarbakırlı gençler, ister istemez Türkiye’nin başka yerlerindeki gençlerden çok daha politikler. Her türlü gerilimden bıkmışlar. Kendi kimlikleriyle bu ülkede insanca ve ayrımcılığa uğramadan yaşamak istiyorlar.
– Selahattin Demirtaş, Abdullah Öcalan’dan da HDP’den de daha baskın bir idole dönüşmüş. Demirtaş’ın başına gelenler, Demirtaş’ın gündemden düşmesini sağlamak bir yana bölgede her geçen gün büyüyen bir siyasi figüre dönüşmesine yol açmış.
– Gençler, AK Parti’nin, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın adını dahi anmıyorlar. Yaşadıklarıyla ilgili eleştirileri dile getirirken “iktidar” ya da “kayyumlar” ifadesini tercih ediyorlar. İktidara dair umutsuzlukları had safhada.
– Kılıçdaroğlu samimi bulunsa da CHP’nin Kürt sorunu konusundaki 25-30 yıllık bagajı ayağına dolaşmaya devam ediyor.