Refik Durbaş’ın “Çırak”ı, “Ölüm hep bana mı düşer usta” diye sormuştu ya… Cevabı, “Evet” bu sorunun…
Bir bakın kitlesel katliamlar tarihimize…
Acıları yarıştırmayacağız; ama gerçeği de haykıracağız: On yıllardır mağdur edebiyatı yapanlardan hiçbirine yönelik bir kitlesel saldırı yok bunların içinde…
Katledilenler hep, emekten, eşitlikten, adaletten, barıştan yana olanlar…
Bugün bombacı bulunmadan “İşin içinde devlet vardır” diyorsak, bu sicili bilerek söylüyoruz.
Ondan işte, ne zaman bir barış yürüyüşünde bomba patlasa, ne zaman özgürlük şarkıları söyleyen bir canımıza kıyılsa, ne zaman “Katliamın faili meçhul” deseler, korkunç bir cinayetin şahidi gibi, yazıyoruz beynimize, pankartımıza, manşetimize: “Katili tanıyoruz” diye…