Ortadoğu’da yeniden konumlanma çabası içerisindeki güçleri Suudi Arabistan, İran, Türkiye, Mısır, İsrail, BAE ve Katar olarak sıralayabilirim. Riyad ve Kahire, en kaygılı başkentler. Ankara ve Tel Aviv daha avantajlı görünürken Tahran’ın orta vadede en fazla yalnızlaşan başkent olması muhtemel. Suudi Arabistan hırslı Yemen politikasında başarısız. Petrol tesislerini bile füzelerden koruyamıyor. Müttefiki BAE ile ayrıştığı gibi ABD’nin de desteğini kaybetti. İddialı İran karşıtı kamp kurma stratejisinden sonuç alamadı. Suudi Arabistan, İsrail ile normalleşmeye zorlanıyor.
Suud ve BAE’nin mali desteği güçlüyken bile Sisi yönetimi ekonomik çöküşü durduramadı. Şimdi bu iki destekçi kendi dertleriyle meşgul. Yine Mısır’ın Etiyopya ile Nil Nehri’nin suları paylaşımı konusundaki anlaşmazlığı savaşa dönme emareleri veriyor. Rejimin artan baskısı halkın gözünde orduyu da yıprattı. Yani Arap dünyasının kalbi denilen Kahire’nin eli aslında hayli zayıf. Fransa ve Yunanistan ile iyi ilişkiler Mısır’a Türkiye ile ilişkileri toparlamada ciddi bir avantaj sağlamıyor. Normalleşme için Ankara’ya şart koşma yerine sorunları paranteze almak ve Doğu Akdeniz yetki alanlarının paylaşımı gibi ortak menfaat alanına yönelmek en isabetli yol. Hazır Libya durulmuşken…