Cumartesi akşamı Fenerbahçe maçı ile başlayan tartışmalar bana çocukluğumu hatırlattı. Kabul ediyorum, futbol benim için karnenin kırık notu gibi. Maç kimin hakkıydı tartışmak boyumu aşar. Ama gözümüzün önündeki tiyatroya kayıtsız mı kalalım?
Gündüz, 6 liraya dayanmış doları ya da doğalgazın ne kadar pahalı olduğunu konuşuyorduk. Akşam, ekonomiyi yöneten Berat Albayrak’ın Trabzon tribününde ‘elini kolunu oynatarak’ sevindiği görüntüsü önümüze düştü. Gündüz, İstanbul’da geçmesek de parasını ödediğimiz Avrasya Tüneli’ne yapılan yüzde 56’lık zammı konuşuyorduk. Akşam, Ulaştırma Bakanı’nın “İnşallah bu yıl şampiyonluk ipini göğüsleyecek Trabzonspor” açıklamasını dinledik. Cuma günü Meclis’te bulunamayan AKP’li vekiller tribüne ip gibi dizilmişti.
Herkes anlayacağını anlıyordu. Oy isteme zamanı İstanbul’un Kadıköy bölgesine adını vekil yazdıran Damat’a, İstanbul’da takımlarını karşılayan Fenerbahçeliler “Damat n’oluyo” diye tepki gösterdiler.
Fenerbahçe taraftarına “Sandıkta görüşürüz Berat Bey” dedirten olaylar bir günde yaşanmadı.