O yazıyı da acıları ve trajedileri karşılaştırmak, intiharları yarıştırmak, ölümlerden ölüm beğenmek için değil, bir somut vakıayı ele alarak, bana göre çifte standart ya da çelişki olduğunu düşündüğüm hususları aktarmak gayesiyle yazmıştım, genelde yaptığım gibi.
Mehmet Pişkin’in değil, Onur Yaser Can ve annesinin intiharının peşine düşmeliyiz
Onur Yaser’in ve annesinin ölümünün peşine düşmek zorundayız. Onlara belki de her şeyin başladığı o güne kadar güzel bir yer olan dünyayı dar edenlerin gözlerinin içine bakmak zorundayız. Sadece Onur Yaser’in çiğnenen onuru için değil, geride kalanlar olarak hepimizin onuru için.
Sizi Üzmez belki ama bizim midemiz bulanıyor
Devletimizin bunca yıllık ömrümüzde hiçbir siyasi tutukluya uzandığını görmediğimiz şefkatli elleri, Hüseyin Üzmez’i sarıp sarmaladı. Midemiz bulanarak öğreniyoruz ki bir kız çocuğunun suistimal edilen bedeninin, yerle bir olan psikolojisinin ve çiğnenen onurunun ceza yargılamasındaki karşılığı iki yıl hapis yatmakmış.
‘Canavar anne’ müebbete mahkum edildi, huzur içinde uyuyabiliriz
Gelmesi gereken hiçbir durumda gelmeyen adaletimiz geldi: Bebeğini öldüren Seçil öğretmenden hepimiz adına intikamımızı aldı ve onu müebbet hapse mahkum etti.
- « Önceki Sayfa
- 1
- …
- 9
- 10
- 11