Ankara’da paylaşılan bir iktidar var ve bu paylaşımın ortak dili, Türk milliyetçiliği. Tüm bunlar Türkiye’yi, stratejik anlamda akılsızca da olsa, Barzani’ye meydan okumaya itiyor. Ancak Barzani, ne Ankara, ne de AKP açısından kaybedilemeyecek kadar değerli bir müttefik.
Zira Irak Kürdistan Bölgesi, Almanya ve İngiltere’den sonra Türkiye’nin en yoğun ticaret yaptığı ülke. Stratejik anlamda bölgede İran’ın güdümündeki bir Şii kuşağına karşı önemli bir denge unsuru.
Daha da önemlisi, içeride Kürt politikası namına bir şey bırakmayan Adalet ve Kalkınma Partisi’nin kendi propagandasına temel oluşturan “Bakın biz bütün Kürtlere değil teröre karşıyız” tezinin yegâne dayanağı. Şunun şurasında AKP’de hâlâ birkaç milyon Kürt oyu kaldıysa, bunun nedeni iktidarın Barzani’yle dostluğu ve bunun getirdiği ekonomik çıkar paylaşımı.