Hrant vurulalı 17 yıl olmak üzere. Her şeyiyle, gülüşü, sohbeti, öfkesi, enerjisi, sevecenliğiyle, ailesinde ve dostlarında yaşamaya devam ediyor. Ne var ki, acısı da tazeliğini o denli koruyor. Yaşadığımız sürede bu böyle kalacak.
Dink davasıyla ilgili her tutuklama, tahliye, iddia, boşluk, adına ne derseniz deyin, her yeni gelişme, bu külleri yeniden yakıp geçiyor. Ogün Samast’ın koşullu serbestlikle bırakılması da öyle oldu.
Burukluk, öfke, özlem hepsi kuşatıyor insanı…
Neden serbest kaldı Samast diye bağırmanın bir anlamı yok. Bir gün bu noktaya gelineceğini, Hrant’ı vuran tetikçinin özgür kalacağını biliyorduk. 17 yaşında katilin aldığı ceza miktarı, kanun hükümleri buna işaret ediyordu.
Mesele o ve benzerleri serbest kaldığı zaman, adaletin ne denli sağlanmış, cinayetin siyasi perde arkasının ne denli aydınlanmış olacağıydı.
Bugün iç yakan odur. Sonuç gözler önünde. Bu konuda bir arpa boyu yol alınamadı.
