Yavuz Bingöl’ün kendi lincine ferman çıkaran sözlerini tekrar tekrar okudum. “İnsani bir şey” dediği şeyin tam ne olduğunu anlamak için…
Berkin Elvan’ın acılı annesinin kalabalıklara yuhalatılmasına mı “insani bir şey” diyordu Yavuz, yoksa başka bir şeye mi?
Emin olmak istedim…
Sonra, neydi şu ‘Tayyip Erdoğan, Berkin Elvan’ın annesini yuhalattı’ dedikleri şey?
Geriye dönüp bir de Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın başbakanlığı sırasında ettiği o sözlere bir daha, bir daha baktım. Size kanaatimi söyleyeyim mi, ne o ne de bu…
Ne Yavuz Bingöl’ün meramı ‘acılı bir annenin seçim meydanlarında yuhalatılmasını makulleştirip insanileştirmek’… Ne de Tayyip Erdoğan’ın derdi ‘acılı bir anneyi seçim meydanlarında öfkeli taraftarlarına yuhalatmaya çalışmak’..
Dilin, hem de çetrefilli bir mevzuda tam dönememesi, gayet insani bir kusurdur.
Erdoğan onu öyle, Yavuz bunu böyle demeyeydi iyiydi…
Fakat en ufak bir artikülasyon sorunu karşısında çığırından çıkmaya hazır bu anlayışsızlık da pek insaflı ve vicdanlı bir şey değil.
Sakın siz, ‘Hassasiyet arz edeyim’ derken abartıp gaddarlık ediyor olmayasınız!