Sayın Cumhurbaşkanı’mızın günlük mesaisinin en anlamlı kısmını teşkil eden halkla ve milletle buluşmalar programlarını yakın zamanlara kadar ciddiye almıyor, seyretmiyordum, fakat geçen gün bir şey fark ettim ki, bu günlük konuşmalar aslında çok güzel, çok eğlendirici bir şey.
Meselâ o, “Diyarbakır’da müftü, Eskişehir’de eşcinsel aday göstermiyoruz” potu, eğlendiricilik bakımından meyvenin de ötesinde muhteşem bir künefe tadındaydı. Bir cümlede bundan daha fazla pot kırabilmek öyle her kula nasip olmaz.
Demirtaş zaten Türk siyasetinin yıllardır aradığı espritüel politikacı tipi olarak meydanları, ekran başlarını kırıp geçiriyor. Birileri göğe doğru kırk küp dizerken Demirtaş alttakini çekince ‘seyreyle sen gümbürtüyü’ oluyor.
Demirtaş, ‘fıtrî’ kabiliyetleri ile sadece hükümet sözcülerine değil, Sayın Cumhurbaşkanı’na da açık ara fark atıyor. Böyle giderse bu seçime Demirtaş’ın esprileri damgasını vuracak.
YSK, Demirtaş’ı susturmalı; çünkü yarış âdil cereyan etmiyor. Evet beri tarafta Sayın Başbakan elinden geleni yapmıyor değildir; artık çocukların bile ezberine giren klişe ve buram buram taklit eseri olduğu mâlum hitabet gösterileriyle seçim atmosferinden bunalmış halkımızın yüzünü biraz olsun güldürmeye çalışıyor. Hele hele “Ben bir liderim; partinin de başkanıyım ve üstelik inanmayacaksınız ama başbakan bile benim” derken bir kerte sevimli ve eğlendirici olabiliyor fakat bence ümitsiz vakadır.
‘Hoca’nın liderlik vâdisinde çok derin ‘ontolojik’ yetersizlikle mâlul bulunduğu açıktır ve onu seyrederken zaman zaman yürek ezintisine kapılmaktan eğlenmeye vakit bulamayanların sayısı giderek artıyor. Yazık.