Bir gün olsun aynaya bakıp sormuyorsunuz, “Yahu biz ne yapıyoruz böyle? Aklımızı mı yitirdik?..” diye.
Bir gün olsun rahatsız olmuyorsunuz, tek bir soru sormadan, kulaklarınıza üflenen, ellerinize tutuşturulan şeyleri haber(!) diye, bilgi(!) diye vatandaşa (af buyrunuz) “kakalamaya”…
Bir gün olsun, utanç duymuyorsunuz, siz de dahil medya tröstlerinin dışındaki başka gazetelerin, TV’lerin muhabirlerinin veya yazarlarının o mahfillerden yasaklı olmalarından, reklam-ilan havuzlarından sadece sizlerin nemalanıyor olmasından.
Bir gün olsun sorgulamıyorsunuz, bu düzenin nasıl aşağılayıcı ve alçaltıcı olduğunu.