• 9 SORUDA
  • DİKEN ÖZEL
  • GÜNÜN 11’i
  • DİKENLİK
  • AKŞAM POSTASI
  • VPN HABER
  • ENGLISH

Diken

Yaramazlara biraz batar!

  • VİTRİN
  • AKTÜEL
  • ANALİZ
  • DÜNYA
  • MEDYA
  • KEYİF
  • AGORA
  • SANAT
  • GÜNÜN ESERİ

Üç ‘Rebecca’

07/01/2021 17:22

H. AYHAN TİNİN

Sanat da var / Sinema

[email protected]   

Kıskanır mısınız?

Ben kıskanırım!

Reklam

O filmi ben çekmiş olmak isterim…

O şarkıyı stüdyoda ben okumalıydım…

O romanı ben yazmış olmalıydım…

Reklam

Hayatın eve sığdığı bu günlerde, biz de hayatlarımızı dijital film/dizi platformlarına sığdırınca; ‘Rebecca’ filminin yeni versiyonu gibi dehşet veren bir durum ile karşılaşabiliyoruz.

Sinemaseverlerin gayet iyi anımsayacağı gibi orijinal Rebecca, Alfred Hitchcock’un bu ay içinde 80’inci yaşını kutlayacak olan muhteşem filmidir.

70’lerin sonu, televizyonun siyah beyaz olduğu yıllardı. İlk gençlik günlerimizin unutulmayan bir başka ‘Rebecca’sı vardı. Şarkı, o yıllarda çıkmıştı; aynı dönemde filmi izlemiştim.

İskenderiyeli Demis’in pop müzik dünyasına hediye ettiği bu ezgi, “Rebecca o eski şarkıyı fısılda bana” diye başlıyordu.

Hithcock’un filmi, “Dün gece rüyamda tekrar Manderley’e gittim” cümlesiyle açılır.

Filmin uyarlandığı romanın yazarı Dapne du Maurer şiirsel ve yüksek ritimli cümleleriyle bilinen bir yazar…

Herkesin hayran olduğu eşi Rebecca’yı yıllar önce kaybeden Maxin de Winter’ın, Monte Carlo tatilinde tanıştığı kendinden yirmi yaş küçük, alt sınıflardan bir genç kız ile yaptığı uyumsuz evliliğin öyküsüdür roman…

Hitchcock gibi yüksek gerilimli sahnelerin, olağan görüntülerin olağanüstü çekimleriyle seyirciyi koltuğunda rahatsız eden filmlerin, ténsion planlarının unutulmaz yönetmeni elinde, sinema klasiğine dönüşmüştür.

Onu kıskanırım. Çünkü biliyorum ki onun çektiği filmlerin bugüne ait hiçbir yeniden çevrimi, hikayelerdeki duygusal gerilimi seyirciye öylesine aktaramayacak.

Tıpkı İskenderiyeli Demis Roussos’un o basit, sade aşk şarkılarıyla ilk gençliğimize yaşattığı duygusal gerilim gibi…

Alfred Hitchcock kendisiyle yapılan bir söyleşide film yapması teklif edilen Dostoyevski’nin ‘Suç ve Ceza‘ klasiğini neden filme çekmeyeceğini şöyle anlatıyor:

“Bunu asla yapmayacağım. Çünkü Suç ve Ceza başkasının başarısıdır. Hollywood yönetmenlerinin edebiyat başyapıtlarını mahvettikleri çok söylenmişti. Benim buna asla katkım olmayacak!”

Ne yaptığını bilmek böyle bir şey sanırım. Netflix’in de yapımcı olarak yer aldığı, başrollerini Lily James ve Armie Hamer’in üstlendiği yeni çevrim ‘Rebecca’, sinema tarihindeki anıları olmasa sıradan, hoşça zaman geçirecek bir film, yalnızca o kadar. 

Tabii bu ‘Rebecca’nın başına gelen tek felaket değil. ‘Manuela’ diye yıllar süren bir tv dizisi de bu güzelim öyküyü param parça yapmıştı.

Oysa Alfred Hitchcock’un ‘Rebecca’sı bir başyapıttı. Dokuz dalda Oscar adayı olduğu, çevrildiği yıl en iyi film Oscar’ını aldığı için değil! 

Öncelikle iki başrol oyuncusu Joan Fontaine ve Laurence Olivier’nin oyunculukları müthiştir. Filmin beş ana karakteri ve bu beşlinin yarattığı olağanüstü bir gerilim vardır. Bay ve bayan Winter, Manderley malikanesi ve evin kahyası bayan Danvers ile bay Winter’ın ölen eşi Rebecca arasında duyguların usta işi bir biçimde, ilmek ilmek dokunduğunu izleriz.

Bu karakterlerden Rebecca’yı film boyunca görmeyiz. Ancak özellikle yeni Bayan Winter malikaneye geldikten sonra her karede görünmeyen varlığını hissederiz. Oysa bir fotoğrafı bile yoktur. Bu görünmezlik tam bir gerilim unsuru yaratır. Bayan Danvers da aynı şekilde film boyunca hep bir şey yapacakmış gibi dursa da saygı sınırlarını aşmayan, fakat her zaman şüphe yaratan davranışlarıyla yeni bayan Winter’in kabusu haline gelir.

Tabii Manderley malikanesi! Her şeyiyle Rebecca’nın varlığını sembolize eden bir fetiş nesnesidir. Bütün bu atmosferin arkasında yatan ise Hitchcock’un kamerası, derin alan çekimleri, ışık ve hareketi gerilim efekti olarak kullanmaktaki ustalığıdır.

Zaten iki Rebecca arasındaki fark da tam burada! 1940 tarihli Rebecca’da müthiş bir duygusal gerilim filmi izlerken; yeni çevriminde orta sınıf bir duygusal macera, beyaz atlı prens filmi izliyoruz. 

Demis Roussos’un şarkılarının patladığı yıllarda yapılan Türk pop müziği uyarlamalarının bir türlü o şarkıların Akdenizli tadını verememesi gibi… Yeni çevrim de eskiyi anımsatıyor yalnızca.

Üç Rebecca’dan yeni olan çevrimi izlerken mutfağa da gitseniz, telefona yanıt da verseniz bir şey kaybetmeyeceğinizi düşünerek izleyin. Alfred Hitchcock’un Rebecca’sını has bir duygusal-gerilim filminin 80 yıl önce usta bir yönetmen ve oyuncularla nasıl gerçekleştirildiğini görmek için seyredin. Arada mutlaka Demis’in kırgın sesiyle söylediği ‘Rebecca’ ezgisini hüzünlü bir mutluluğu anımsamak için dinleyin. 

Demis Roussos şarkıyı ölen eşi için yapmıştı.

Önümüzde eve sığacak bir hafta sonu var. Bakalım siz üç Rebecca’dan hangisini kıskanacaksınız?

Filed Under: Sanat

SON HABERLER

MetroPOLL: Güçlendirilmiş parlamenter sisteme destek yüzde 58

MetroPOLL Araştırma şirketinin anketi, toplumun büyük kesiminin güçlendirilmiş parlamenter sistemini desteklediğini ortaya koydu.

Sağlık Bakanlığı’ndan ‘aşı dolandırıcılığı’ uyarısı

Sağlık Bakanlığı, vatandaşların aşı sırası geldiğine dair SMS gönderilerek dolandırılmaya çalışıldığını bildirdi.

Nasıl olur da Türklüğü kabul etmezler? Belki Türk değillerdir!

Hükümet sistemleri ve demokratikleşme konulu diziye, ‘yurttaşlık’ ara başlığına ilişkin üçüncü yazıyla devam ediyorum. Bir sonraki, son yurttaşlık yazısı olacak.

İBB’den üniversite öğrencileri için destek kampanyası

İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB), öğrencilere maddi yardım için kampanya başlattı.

Son 24 saat: 5 bin 856 vaka, 144 can kaybı

Sağlık Bakanlığı, bugün 5 bin 856 kişinin testinin pozitif çıktığını, 144 kişinin hayatını kaybettiğini duyurdu.

İstanbul Havalimanı’nda bir dakika sanat…
Şakir Eczacıbaşı’nın fotoğraf sergisinden 10 ‘seçilmiş an’

DİKEN’İ TAKİP EDİN

Osman Kavala 1181 gündür tutuklu

AGORA

Nasıl olur da Türklüğü kabul etmezler? Belki Türk değillerdir!

Murat Sevinç

Ya lidersindir ya değilsindir

Mehmet Aksel

1921 Anayasası’nın 100’üncü yılı kutlu olsun

Murat Sevinç

GÜNÜN 11’İ

Yılmaz Özdil: 38 yıldır gazetecilik yapıyorum, milleti hiç bu kadar darda görmedim

Esfender Korkmaz: Tek başına faiz çözüm değil

Abbas Güçlü: Her ne önlem alınacaksa alınsın ama ne olur yeni bir macera yaşanmasın!

Mehmet Öz: Soğuk havada da spor yapılır!

Uğur Meleke: Kasasında 20 milyon Euro olan kulüp bugün nasıl 40-50 milyon TL borçlu hale geldi

Vedat Milor: Fiyat artışları astronomik olursa çok insan dışarıda yemek alışkanlığını tamamen kaybedebilir

İskender Öksüz: Ya inovasyon, yahut orta gelir tuzağı

Ahmet Taşgetiren: Koşa koşa 12 yıl içinde ‘Eski Türkiye kodları’na mı dayandık?

Orhan Bursalı: Adalette, yargıda reform mu dediniz?

Mustafa Balbay: Sevgili Uğur Ağabey… Bütün ürettikleriniz ‘gerçeğin bayrağı’ gibi dalgalanıyor şimdi

Emre Kongar: Yargı hiyerarşisi de yıkıldı

Çevrimiçi, yerçekimsiz Gogol

İstanbul Havalimanı’nda bir dakika sanat…

Şakir Eczacıbaşı’nın fotoğraf sergisinden 10 ‘seçilmiş an’

Bilinmeyen bir cisim yaklaşıyor!

Chris Cornell’in hayatını kaybetmeden önce kaydettiği cover albümü yayınlandı

Lotodan 1 milyar 50 milyon milyon dolar kazandı: ABD tarihinin üçüncü büyük ikramiyesi

Yeni Bond filminin vizyon tarihi üçüncü kez ertelendi: 8 Ekim’de gösterime girecek

Arnold Schwarzenegger aşı olup çağrı yaptı: Yaşamak istiyorsan benimle gel

Britanya’nın en yaşlı tek yumurta ikizlerini Covid-19 ayırdı: Biri hayatını kaybetti, diğeri taburcu oldu

  • VİTRİN
  • AKTÜEL
  • ANALİZ
  • DÜNYA
  • MEDYA
  • KEYİF
  • AGORA
  • SANAT
  • GÜNÜN ESERİ
  • AGORA
  • DİKEN’E TAKILANLAR
  • BİRİNCİ SAYFALAR
  • GÜNÜN 11’i
  • AKŞAM POSTASI
  • BU GAZETE…
  • DİKEN 5 YAŞINDA
  • KÜNYE
  • İLETİŞİM
  • Email
  • Facebook
  • Google+
  • Pinterest
  • RSS
  • Twitter
  • Vimeo
  • YouTube

"Genç gazeteci arkadaşlarıma! Bu meslek yorucu bir meslektir. Ama, insan büyük bir zevkle çalışır. Kalemine daima efendi kal, uşak olmamaya gayret et. Mecbur kalırsan kır, sakın satma." Sedat Simavi