Otoriter rejimlerin en belirgin özelliklerinden biri, ellerine geçen ilk fırsatta siyaseti öldürmeleridir.

İnce’nin kazandığı güç sevgiyle oluşmuştur. Bunu anladığı sürece yürüyüşüne devam edecektir.

Bu seçimlerde yalnız seküler seçmen HDP’ye stratejik oy vermeyecek, CHP’nin cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce de Kürt seçmen gözündeki sempatisini artırıyor. Sempati oya dönüşür mü bilinmez ama Twitter ilişkileri karşılıklı ve sağlıklı bir emanet ilişkisinin kurulması için potansiyel olduğuna işaret ediyor.

Yaklaşan seçimlerle birlikte Türkiye ekonomisi 2017 yılında 7.4 gibi yüksek bir hızla büyümesine rağmen ciddi sorunlarla karşı karşıya.

Anketlerin kamuoyu algısındaki yerinin ve sağlıklı şekilde medyada haberleştirilmelerinin işlevsel ve sembolik önemi büyük. 

Muharrem İnce’nin çıkışı; Habertürk yayınında herhangi bir ‘hata’, ‘pot kırma’ durumuna düşmemesi Türkiye’de solun başka bir varyantının da ipuçlarını veriyor gibi.

Günde 4-5 miting canlı yayını ve propaganda bombardımanına maruz kaldığımız şu günlerde Muharrem İnce’nin performansı muhalefete 2’nci turda zaferi getirir mi hala belirsiz.

Erken seçimlerin ilan edilmesi ile adayların kampanyalarının başlaması arasındaki sürenin darlığı, pek çok farklı ayrıntının seçmen tarafından gözden kaçmasına yol açmakta. Bir günde 3-4 farklı ilde yapılabilen mitinglerin takibi, basının muhalefet adaylarına olan açık sansürüyle birleşince sürecin herhangi bir şekilde takibi iyice zorlaşıyor.

24 Haziran normal bir seçimmiş gibi hayata devam edersek, Einstein’ın dediği gibi, ‘aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlar bekleyen aptallar’dan ne farkımız kalır?