‘Saray’daki alkışçıların kimisi, bir gün o fotoğrafları sanal alemden sildirmek için çaba harcayacak. Unutturmaya çalışacaklar bugünlerini.

Geçen pazartesi Ankara’daki Çankaya Köşkü’nde Rusya, Türkiye ve İran devlet başkanları Suriye’deki durumu konuşmak için bir araya geldiler ve görüşmelerinin sonunda bir ortak açıklama yaptılar. Türkiye’nin yakın gelecekte yeni mülteci dalgalarıyla karşı karşıya kalacağı bu açıklamayla zımnen ilan ediliyor.

Parti boşluğa doğru tırmanırken şimdi bir başka parçasını daha yitirmiş görünüyor.

Ya ‘diktatör’ demeyeceksiniz ya da her çağırdığında davetlerine koşa koşa gitmeyeceksiniz.

Erdoğan hep aynı eksiklikten yakınıyor ve bu arada yıl sayacı çalışıyor. Peki, “Ama neden?” diye soruyor mu kendisine ve çevresindekilere: “Kültür-sanatta neden yeteri kadar mesafe kat edemedik?”

Ergenekon davasında gizli tanık Aydos’un iddialarıyla başlayan yargılamada tanıklar JİTEM ile ilgili iddiaların yanısıra ‘bıçak timi’ adı verilen bir oluşumu işaret etmişti.

Bir siyasi hareketin gün be gün tükenişini izliyoruz.

Anayasası askıya alınmış ve bu durumu herkesin seyrettiği bir memleketten, oraları takip etmek ibret ve ders verici bir durum hakikaten…

AKP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, 2 Eylül’de başkanlık sarayında düzenlenen ‘2019-2020 Adli Yıl Açılış Töreni’nde yaptığı konuşmanın içindeki birkaç cümlenin, savunduğu rejimi tarif etmesi bakımından önemi büyüktü.

Bilakis sizin o ‘teferruat’ gördüğünüzü içinden çekip aldığınızda vatandan geriye, imtiyazlı bir azınlık dışında kimsenin mutlu olmadığı kuru bir toprak parçası kalır…