Yani eğitimin, neyin nasıl öğretileceğinin her birkaç yılda bir “sistem değişikliği” yapmak zorunda kalınmasının asıl nedeni, iktidarı elinde tutan sınıfın ve onların siyasi temsilcilerinin yeni kuşaklara güvenli bir gelecek sunamaması, yeni kuşakların “sistemin bekası” olarak yetiştirilmesindeki başarısızlıklarıdır.
AKP iktidarının, eğitim sistemindeki değişiklikleri motive eden zihniyeti;
– Kurtuluş Savaşı’nı keşke Yunan kazansaydı! (Kadir Mısıroğlu, Fesli Kadir namlı tarihçi)
– Muhafazakar bir toplumun inşası için “dindar ve kindar nesiller” yetiştirmeliyiz. (Erdoğan)
– Cihadı bilmeyene matematik öğretsek ne olacak ki? (Erdoğan’a çok yakın bir AKP milletvekili)
– Midelerini doyurduk ama neticede durum böyle. Karnını doyuruyorsunuz, her türlü ihtiyacını karşılıyorsunuz ama yine de oy vermiyor. Mideye değil (kafasını göstererek) artık buraya bakacağız” (Erdoğan)