Taksim’i yaşayan biri olarak, geçen sene Bakırköy’de çok acı çektim ve üzüldüm. Bu sene bileşenlerin neden Taksim’de ısrarcı olmadığını biliyorum. Çıkacak bir çatışmanın AKP’nin ekmeğine yağ süreceğini biliyor deneyimli meslek örgütleri, sendikalar. Tutunacak dalı kalmayan, ancak OHAL ile ülkeyi yönetebilen AKP’nin bir düşmana ihtiyacı var ve 1 Mayıs arayıp da bulamayacakları fırsat! İşçiler, emekçiler ve onların yanında duranlardan daha güzel düşman mı olur? Üstelik patron kulübü işbirliğine hazır!
Yoldaşlarının katledilişinin kırkıncı yılında Taksim’de bir anma yapamayan işçiler, bir kez daha vurulmuştur bana kalırsa. Acı olan şudur: Artık sendikal hareket zemin kaybetmiş, alın terinden mücadelesinin gücünü alan işçi sınıfı da vasatın, bayağılığın, hamasetin kucağına itilmiştir.