Siyasal İslamcılar hemen her alanı dönüştürmeyi başardı. Özellikle basındaki egemenlikleri siyasal çarpıtmayı kolaylaştırdı. Bağımsız, özgür gazetecilik şöyle dursun, vasat bilgiye bile ulaşmak kolay değil. Beyaz yakalı işçi bunu bildiği halde, hakikati aramıyor örneğin. Hâlâ ‘merkez medya’ denen organların iktisat sayfası üzerinden dünya tahlili yapmakla meşguller.
Lübnan’da ayaklanan halk, İran’da büyüyen toplumsal kriz, Morales’in devrilip iktidara İncil’in gelmesi hiç mi hiç ilgilendirmiyor onları. Sanal ya da sahte Cumhuriyetçilikle tekne yüzmüyor işte! Doların iniş çıkışı, borsa hareketleri insanı açıklamaya yetmez. Artacak göç dalgaları, önümüze konan otokrat ırkçı liderler ve sistemler rastlantı değil. Kendini özel/özerk ve dokunulmaz sanmak nasıl da gülünç oysa!