Malumunuz, muhalefet mensuplarının en sert muhalefet etme yöntemi, tweet atmak. Son zamanlarda başka bir şey yapmıyorlar. Doğrusu, yapacak halleri de, yetkileri de, güçleri de, niyetleri de yok. Muhalefetin acınası hali pür melali, sonraki yazıya kalsın. Şimdilik, özellikle ‘liderler’in, işçilerin yaşadıkları karşısındaki ‘ilk tepkiler’ini not düşmek yeterli olur.

Tabii her zaman olduğu gibi, Recep Tayyip Erdoğan’ın yeryüzündeki en şanslı siyasetçi olduğunu da düşündüm. Bir de, ‘Perinçekgillerin’ nasıl mutlu olacağını.

Türkiye laiktir laik kalacak… Laik değil, hayal görüyorsunuz ama doğru bir ‘temenni’ elbette. Laik/seküler olmalı.

Seksen milyonda ‘bir’ yurttaş olarak, o fotoğraftaki insanlarla aynı toprakta yaşadığım ve umuyorum, aynı toprakta göçüp gideceğim için, mutluyum.

MURAT SEVİNÇ  Türkiye riya tarihinin en can yakıcı sayfalarından birinde yer alır, ‘unutmak’ ara başlığı. Ana başlıklardan ve değerlerimizden biri olan ‘Yalan’ın, hemen altında. Hangi ifadeyi tercih etmeli bilmiyorum. Unutmak mı, umursamamak mı, hatırlamamak mı, ciddiye almamak mı… Hepsi mi? Sözlük, ‘aklında kalmamak’ olarak tanımlıyor ‘unutmak’ sözcüğünü. Demek ki hiç olmazsa bir kez akla yerleşmiş […]

Kendileri istediklerinde, her nasıl olacaksa ‘ideolojilerini bir yana bırakıp’ belirledikleri zaman zarfında bir ‘masa’ olmayı tercih edebilirler kuşkusuz. Hammaddeleri müsait.

Kapitalistler başları sıkıştığında ‘gemi’ metaforuna başvurur.

Yargıtay’ın, anayasanın bir maddesini yeniden yazan (!) kararı ‘doğru’ kabul edilirse, dokunulmazlıkları 26. dönemde anayasa değişikliğiyle kaldırılan vekillerin tümünün (milletvekili seçilmiş olsalar da) yargılanmalarının ve tabii tutuklanmalarının önünde hiçbir engel olmadığının da kabulü gerekir!

Olup biten yalnızca Ahmet Şık, HDP ya da diğer muhalifleri değil, meclisin ‘egemenlik alanını’ ilgilendiriyor… 

Safiye İnci isimli genç kadının ‘tutuklanmasına’ karşıyım!