Daha iyi bir ülke, daha iyi bir yaşam istiyorsak umutsuzluğa, karamsarlığa, çaresizliğe kapılmaya yer yok.

Kendimi bir Hırvat gibi hissediyorum!

Bütün Ortadoğu halkı yurtlarını, evlerini terk edip denizlerde boğulma pahasına tek adam rejimlerinden kaçarken mevcut siyasi aktörler sayesinde biz türkü, şarkı eşliğinde güle oynaya ülkemizi tek adam rejimine teslim ettik.

Erdoğan’ın tek ve gerçek rakibi toplumdaki değişim talebidir. Yani İnce’nin mitinglerine katılan, hatta katılmadığı halde o değişimi arzulayan toplum kesimleridir.

Bu ülkenin bir evladı olarak daha yaşanabilir bir ülke olana dek yazmaya, konuşmaya… elimden geleni yapmaya devam edeceğim.

Mesele Muharrem İnce’nin CHP’li ya da Atatürkçü olması değil bu işi daha iyi yapacağına toplumu ikna etmesi.

Devletin Afrin’e müdahalesini doğru bulmayan öğrenciler tutuklandı. Bu öğrencilerin geçen hafta yapılan duruşmasına katıldım.

Bu seçim ülkemizin kader seçimi.

Bu seçimi cumhurbaşkanlığı seçimine dönüştürmek bu şartlar altında “İlla ben cumhurbaşkanı olacağım” gibi çocukça heveslere kapılmak durumun vahametini kavrayamamak, Tayyip Erdoğan’ın muhtemel zaferine meşruiyet kazandırmak demektir.

Birlikte, ağız tadıyla, umutla, sevinçle yaşamaya başlayalım artık. Haydi!