Öncelikli derdimiz trafik sıkışıklığı mı yoksa Anayasa’nın olmaması mı?

Mesele bu kadar basit değil, daha derin sorunlar var.

Bu seçimler salt belediye başkanlığı seçimi olarak görülmemeli.

Herkesin eşit, özgür olduğu, liyakatin esas alındığı, adil ve özgür yeni bir Türkiye hayali yaratmamız gerekiyor.

Haddini bilmesi gereken birileri varsa onlar da anayasada teminat altına alınan en temel hakkı engelleyenlerdir.

İnsanlar hapislerde çürürken, milyonlarca insan bir lokma ekmeğe muhtaç hale gelirken, değerler, kurumlar birer birer yok edilirken kimi sanatçıların, yazarların, iş insanlarının konumlarını, çıkarlarını düşünmesi, tüm bu olup bitenlerden en küçük bir huzursuzluk duymaması veyahut duyuyorsa bile bunu belli edecek cesareti gösterememesi hakikaten da utanç verici bir durum.

İYİ Parti ile Cumhur İttifakı arasındaki bu benzerlik muhalefeti bloke eden, hatta bölen, parçalayan nihayetinde de iktidarın varlığını sürdürmesine yarayan bir işleve dönüştü.

Toplumdaki bu yönelişin, bu ilginin, bu sevginin kalıcı hale gelmesi için Atatürk’ü değil onun neyi, niçin yaptığını topluma anlatmayı bir yol olarak benimsemek gerekiyor. 

Nasıl olabilir de bir iktidar kendi ülke vatandaşlarına karşı bu kadar kin ve öfke besleyebilir?

Aday belirlerken ‘biz ve onlar’ ayrımı bir tarafa bırakılmalı.