Bu seçimi cumhurbaşkanlığı seçimine dönüştürmek bu şartlar altında “İlla ben cumhurbaşkanı olacağım” gibi çocukça heveslere kapılmak durumun vahametini kavrayamamak, Tayyip Erdoğan’ın muhtemel zaferine meşruiyet kazandırmak demektir.

Birlikte, ağız tadıyla, umutla, sevinçle yaşamaya başlayalım artık. Haydi!

Çelişkiler, anlamsızlıklar, tehditler, saldırganlıklar, gencecik çocuklarımızın şehit düşmesi, belirsizlikler, ciddiyetsizlikler… korkutucu boyutlarda. 

Biz senin kulların mıyız? Biz senin kölelerin miyiz?

İttifak yasaları, seçim kanunundaki demokrasiyle, hukukla, akılla, mantıkla bağdaşmayan değişiklikler; HDP’yi şeytanlaştırma ve muhalefeti bir araya gelemez duruma sokma çabaları, diğer yandan savaş politikası… Hepsi seçimlerde zaferi garantiye alma çabası.

Bu iktidar elbette eninde sorunda gidecek. Gittiğinde toparlanacak bir ülke kalmış olacak mı, olmayacak mı? Esas mesele bu.

Bu savaşla Türkiye’nin bütün enerjisini, cephanesini tüketmesini bekler, gelen şehit haberleri ile toplumu yorardı ki, Türkiye gerçek bir düşmanla savaşmak mecburiyetinde kaldığında da takatsiz, dermansız kalsın.

Bizi Merkel değil hukuk kurtaracak. Onu da kendi ellerimizle tesis etmek zorundayız.

Daha iyisini istemekten bunun için elimizden geleni yapmaktan başka yolumuzun olmadığını bildiğim için bu çabadan geri duramıyorum.

İçeride toplumu korkuyla yönetmek, istediği her şeyi yapabilmek için OHAL’i fırsat gören bir iktidarın savaş kararını ülke lehine bir adım olarak görmek, iktidarın yanlışlarına ortak olmaktan başka bir şey değil.