Koltuğunda rahat oturabilmek ve bundan sonra spekülasyonlarla anılmamak için mi duygularından ödün verdi?
Bence işin sırrı koltukta…
O koltukta başkaları oturuyorken, “Mustafa Kemal’in askerleriyiz sloganını beğenmiyorum, militarizm kokuyor” diyordu ve Mustafa Kemal’le meselesi olduğunu duyurmaya çalışıyordu.
Dün baktım, “Mustafa Kemal’in yoldaşlarıyız” diye esip gürlüyor…
Koltuğu kaptı, annelerin “kutsal” olduğunu hatırladı.
Koltuğu kaptı, Mustafa Kemal’in yoldaşı oldu.
Ben de diyorum ki, “Her şey koltuk mudur Canan Hanım? Sizin bir ilkeniz, düsturunuz, istikametiniz yok mu? Hatta öfkeniz… Hepsini bir koltuğa değişecek misiniz?”