Muhafazakâr mahallede eskiden Akit tarzı için.. “Bu tarz benim tarzım değil” denirdi. “Bu Akitçiler bizim delilerimiz” denirdi. “Bu tarz, bütün bir muhafazakâr camiayı bağlamaz” denirdi.
Gazetenin bir yönetici ve köşe yazarının ani ve trajik vefatının ardından Akit gazetesine düzülen övgülere bakınca…
“Vay be” dememek ne mümkün!
Akit tarzına öykünen, o tarzı baş tacı eden, o tarzın en geçerli ve en güzel tarz olduğunu söyleyen bir topyekûn övgü ve göklere çıkarma durumuyla karşı karşıyayız.
Kısa bir süre öncesine kadar tali yol olan Akit yolu, resmen ve alenen ana yol olmuş durumda.Vay babam vay!